Co poradzicie szukającym dobrego 159 - do filmu na YouTube

Jestem w trakcie czytania (świetnego swoją drogą) tematu Zamierzasz kupić 159, Brerę lub Spidera? Potrzebujesz porady? CZYTAJ!
mimo to poproszę Was o podsumowanie co poradzicie osobom szukającym dobrego egzemplarza Alfa Romeo 159? Na co zwracać uwagę oglądając ogłoszenia, sprawdzając auto na miejscu? Czego unikać? Jakie są popularne mity? Nie ogólnie (sprawdź grubość powłok lakierniczych) ale specyficznie dla tego modelu.

Dlaczego zawracam Wam głowę? Szukam esencji - tego co powiedzielibyście znajomemu w 3min rozmowie w windzie. Sprawdzam co się powtórzy w Waszych odpowiedziach.

Robię nowy film o Alfa Romeo 159 i Brera na kanał YouTube "Rozmowy O Autach", podobny do chociażby ostatniego o BMW 335is. Co nowe - poprzedzi go trzyminutowy, bardzo gęsty, pilot z poradami / opiniami zebranymi w sieci. Z góry dziękuję za pomoc :-)

Ja bym sąsiadowi powiedział żeby sprawdził progi pod kątem rdzy, czy skrzynia nie hałasuję ( chodzi o oplowską skrzynię m32 występująca w 1.9 ). Dość częstym problemem jest też układ kierowniczy tzn. awarii ulega albo pompa albo przewód który puszcza płyn. I to chyba wszystko, może ktoś coś jeszcze dopisze.

Warto sprawdzić też magiel, który często ulega uszkodzeniu. Apropo mitów, to jest jeden, który zawsze mnie wkurza, że 159 jak każda Alfa, jeździ tylko na lawecie...

Moim zdaniem, największym problemem jest podejście potencjalnych kupujących.
Podstawowa sprawa - model 159 zrywa z niechlubną awaryjnością, mimo że nadal można znaleźć wiele negatywnych wpisów. Najczęściej jednak dotyczy to sytuacji, w których ktoś zakupił używany i w pewnym stopniu wyeksploatowany egzemplarz.
W zasadzie jeśli chodzi o "elektrykę", to nie jest ona przesadnie skomplikowana, ani też nie ma w niej podzespołów, które byłyby wadliwe. W przedliftach (X3) wpisałbym na listę usterkę blokady kierownicy. Zużyciu ulega mikrostyk i blokada nie działa właściwie, przez co nie udaje się włączyć zapłonu za pierwszym razem. Naprawa na szybko polega na zakupie używanej blokady z polifta, przełożeniu mikrostyku oraz silniczka.
Pod sprawy elektryczne dopisałbym odblysniki lamp halogenowych, które po kilku latach codziennej eksploatacji potrafiły być wypalone i przez to jakość świateł mijania znacząco spadała.
Blachy dobre - porządnie ocynkowane i pomalowane. Gdzieś tam zdarzała się korozja klap bagażnika w SW czy progów, jednak w przypadku tego drugiego elementu jak dbasz tak masz - brak kontroli zapchania wywietrzników czy otworów odprowadzających wodę robi swoje.
Poza tym każda wersja silnikowa ma swoje bolączki.
1.8 MPI, mało popularny silnik dla niewymagających, ale ma wtrysk pośredni, co pozwala łatwo zagazować i tanio jeździć. Minus za skrzynię 5 biegową.
Silniki JTS owiane złą sławą, moim zdaniem nie do końca słusznie. Na początku produkcji stosowane były wadliwe napinacze łańcucha w wersjach 1.9 i 2.2 (bliźniacze jednostki, ten sam osprzęt, różnica w wymiarach tłoków), przez co kilkadziesiąt tysięcy zrobione przy fabrycznych interwałach wymiany oleju i łańcuch był do wymiany. 1.9 słaby jak na taką budę, 2.2 uważam za wystarczający przy akceptowalnym spalaniu.
3.2 to już w ogóle inna kwestia. Jeden kupił dojechany egzemplarz za dwie dychy i będzie wspominał na każdym kroku jaki to szajs, drugi jeździ ale narzeka na drogi serwis, trzeci coś tam słyszał i ogólnie wie, że jest drogo, auto może nie jest zbyt szybkie, ale za to dużo pali ;) Prawda leży oczywiście po środku. Spalanie nie wynika z faktu "bo tak", a posiadania dość trwałego i bardzo dobrego napędu Q4, co też zwiększa koszty serwisowania. Ogólnie jednostka dzięki australijskiemu pochodzeniu ma dość przystępne ceny osprzętu, jednak trzeba chwilę posiedzieć w internecie, aby nie przepłacić. Drogi jest za to osprzęt produkowany przez AR (napinacz paska PK, koło pasowe wału, pompa paliwa, zawieszenie silnika) - takie elementy bywają już trudno bądź w ogóle niedostępne, co też zwiększa ich cenę.
1.9 JTD 8V - silnik pancerny, bez typowych usterek.
1.9 JTDm 16V - po lifcie pojawiły się wadliwe kolektory dolotowe i słynny problem klap wirowych. W pierwszych latach produkcji wadliwe zbiorniczki na płyn wspomagania (filterek wypadał i blokował przepływ płynu), co też pewnie wpływało na usterki maglownicy.
2.4 JTDm - w egzemplarzach z pewnym przebiegiem potrafią pękać głowice i to jest w tej chwili problem. Nowe w kosmicznych cenach, spawanie problematyczne. Ratunkiem jest montaż głowicy z 2.4 175 KM poprzedniej generacji. Do tego pękają szpilki kolektora wydechowego.
TBi - problematyczne uszczelnienie góry silnika, czasem problemy ze skomplikowanym układem odmy. W 159 nieprawidłowo poprowadzony przewód smarujący turbosprężarkę - olej nadmiernie spalał się w przewodzie i blokował przepływ do turbo. Rozwiązaniem jest wymiana przewodu na pozmianowy z Giulietty oraz usunięcie filterka ze śruby tego przewodu.

Skrzynie M32 cierpiały fabrycznie na zbyt małą ilość oleju, przez co łożyska się zacierały. Rozwiązaniem było uzupełnienie poziomu oleju do ok 2.8 litra, czego zazwyczaj pierwszy właściciel nie ogarnął, a drugi musiał wymieniać łożyska ;) Problem 1.9 JTDm 8V, 16V. 1.9/2.2 chyba mniej tego było, za to znalazłem sporo przypadków stukania wałka sprzęgłowego na biegu jałowym. Skrzynia montowana również z TBi, ale tutaj problem zdaje się nie występować - być może fabryka coś poprawiła.
Skrzynie F40 generalnie bezawaryjne, chociaż ja wole pracę lewarka w M32.
Automatyczne skrzynie dostarczył Aisin. Raczej dobre konstrukcje, chociaż brak wymiany oleju zgodnie z instrukcją od Alfa Romeo w długim życiu jej nie pomagał.

Generalnie największym problemem jest brak rozsądnego interwału wymiany płynów eksploatacyjnych. Pierwszy właściciel teoretycznie nie musiał, drugi czy trzeci już miał problem. Instrukcja zakładała wymianę oleju w silniku co 30 tys km, w skrzyniach biegów wcale.
Druga sprawa to cena samochodu na rynku wtórnym. Części do 159 nie należą do tanich, zaczyna ich brakować, a auta kosztują mało. Jak ktoś wyda 15 tys zł na nastoletniego diesla z przebiegiem często ponad 300 tys km to może się przejechać, jeśli liczy na bezawaryjną lub tanią eksploatację. Regeneracja wtrysków, dwumasa, turbo swoje kosztują.

Mam nadzieję, że wypisałem typowe usterki, chociaż mogłem coś pominąć :)

- - - Updated - - -

Zapomniałem o 2.0 JTDm :) Zadziwiająco drogi zestaw koła dwumasowego. Zdarzają się pękające obudowy chłodnicy EGR. Łączone początkowo z F40, później z C635.

2.0 JTDm oraz 1,8 TBi Chyba jako jedyne spełniają normy Euro 5.

Przypomniał mi się jeszcze jeden mit - auta Alfa Romeo to rocket science, dlatego wymagają specjalistycznego serwisu i są drogie w utrzymaniu. Z tym utrzymaniem łatkę dostały szczególnie JTS-y, a problem moim zdaniem leży gdzie indziej. To są auta rzadkie, których mechanicy z alergią na Internet zwyczajnie i bez powodu się boją lub żerują na niewiedzy klientów.
Prawdziwych fachowców od Alf wcale nie ma dużo.

[MENTION=25095]magil[/MENTION] miały być 3 minuty, a u ciebie chyba się winda zacięła :). Moim zdaniem głównym problemem jest stan aut, które są sprowadzane do Polski. To nie dotyczy tylko Alfy ale też innych marek. 159-ek, a zwłaszcza Brery wyjechało z polskich salonów mało czy nawet bardzo mało. Więc ceny na zagranicznych portalach są miarodajnym odnośnikiem tego co stoi w komisach. I nagle okazuje się, że niemiecka dolna półka cenowa jest droższa od 90% ściągniętych do Polski Brer.
Ciekawostką jest też to, że Brera na zachodzie od ok. roku już nie tanieje, a 159-ki już bardzo nieznacznie (nie licząc tych uszkodzonych/dojechanych/zmęczonych życiem - czyli tych co z takim zapałem odpicowują nasi handlarze). topowe wersje silnikowe i wyposażeniowe 159 też już trzymają cenę. Pomijam już fakt, że zadbane topowe wersje Spidera (jakby nie liczyć już 10-letniego auta) kosztują za odrą niemal tyle co nowy Fiat Spider 124. A na otomoto są 2 (słownie: DWA) oczywiście pewnie najtańsze w EU....

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Pytam także na grupach facebookowych i zaczynam widzieć powtarzające się porady, to dobrze.

Ja bym poradził, żeby nie oszczędzać przy zakupie :) A tym, którzy mają budżet na limicie żeby poszukali innego auta. Jakoś tak wychodzi, że większość osprzętu w dieslu sypie się po ok 200k km a większość 159 już tyle ma, albo zaraz będzie mieć. A naprawa wtrysków, turbiny i dwumasu na raz to spory % wartości samochodu (w zależności od wersji silnikowej i sposobu naprawy). Diesel 2.0 faktycznie wydaje się być pewnym optimum z wielu względów (osiągi, spalanie, masa, koszty części - poza dwumasem), ale głównie dlatego, że tylko najnowsze roczniki wyjeżdżały z takim silnikiem. Z tego co widziałem na otomoto większość 2.4 jest z roczników 2006-2007, a przed liftem wyskakują takie kwiatki jak wadliwa stacyjka, która uniemożliwia otworzenie samochodu pilotem jak jest za zimno. Z drugiej strony do poliftowych wersji nawigacji nie da się podłączyć ani auxa ani emulatora zmieniarki. To takie luźne myśli od posiadacza 2.4 z 2006 ;)

Tak się zastanawiam. Jak ktoś kupuje perełkę ze Szwajcarii powiedzmy, to tam cała ekologia tylko czeka na wymianę/usunięcie/czyszczenie. I tysiak pewnie pęknie, za samo usuwanie. Już nie mówię o wymianie DPF.
Jak żyć?